علائم و نشانه های پولیپ مجاری ادراری چیست؟

دستگاه ادراری، به مجموعه اندام ها، مجراها، ماهیچه ها و اعصابی که برای تولید، ذخیره و انتقال ادرار با هم، همکاری می کنند گفته می شود. دستگاه ادراری شامل دو کلیه، دو مجرای ادراری یا میزنای، مثانه، دو عضله اسفنکتر و مجاری ادراری است. در بدن انسان، مثانه ادرار را از طریق لوله‌ای به نام مجرای ادراری تخلیه می‌کند. پولیپ مثانه یکی از مشکلاتی است که در مثانه بروز می کند و اگر به آن توجه نشود پیامدهای زیادی در پی خواهد داشت. پولیپ‌های مجاری ادرار، توده‌های شبیه گل کلم هستند که در دیواره‌های مثانه یا مجاری ادراری رشد می‌کنند. این توده‌ها متشکل از سلول‌های غیرطبیعی هستند که پولیپ نامیده می‌شوند و تا زمانی که کوچک هستند علائم خاصی ندارند. تشخیص صحیح پولیپ مثانه امری حیاتی و ضروری است؛ زیرا اگر پولیپ سرطانی درمان نشود ممکن است به سرعت انتشار یابد.

پولیپ چیست؟

به رشد غیرمعمول بافت‌ها و توده‌های خوش‌خیم در بدن پولیپ (Polyp) می‌گویند که معمولاً به ‌شکل برجستگی‌های کوچک و صافی شبیه قارچ هستند. پولیپ‌ها ذاتاً غیرسرطانی هستند؛ اما در صورت رشد غیرطبیعی سلول‌ها ممکن است سرطانی و بدخیم نیز بشوند. طبیعی است که محل ایجاد، اندازه و خوش‌خیم یا بدخیم بودن این زائده‌های کوچک روی درمان آن تأثیر می‌‌گذارند.

پولیپ مثانه

به توده‌های کوچکی شبیه گل کلم که در دیواره داخلی مثانه تشکیل می‌شوند پولیپ مثانه می‌گویند. از علائم و نشانه‌های این مشکل می‌توان به درد شکمی، تکرر ادرار، احساس نیاز به دفع فوری ادرار، خون در ادرار و دفع دردناک ادرار اشاره کرد. پولیپ‌های مثانه می‌توانند سرطانی یا غیرسرطانی باشند. توده‌های غیرسرطانی خطرناک نیستند و تهدیدی نیز برای سلامت انسان ندارند؛ اما پولیپ‌های سرطانی مثانه به بافت‌های مجاور دستگاه گوارش گسترش پیدا می‌کنند.

علت ایجاد پولیپ در مجاری ادرار

بسته به اینکه پولیپ در کجای بدن تشکیل می‌شود علت و نحوه بروز آن هم فرق خواهد کرد. گاهی هم علت به‌ وجود آمدن این مشکل مشخص نیست. عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به پولیپ مثانه یا سرطان مثانه را افزایش دهد:

• استعمال دخانیات. شایع ترین عامل خطر سیگار کشیدن است، اگرچه کشیدن سیگار و پیپ نیز می‌تواند خطر ابتلا به پولیپ مثانه را افزایش دهد. احتمال ابتلا به سرطان مثانه در افراد سیگاری ۴ تا ۷ برابر بیشتر از افراد غیر سیگاری است. سن. احتمال تشخیص پولیپ مثانه با افزایش سن افزایش می‌یابد. بیش از ۷۰ درصد افراد مبتلا به پولیپ مثانه بیش از ۶۵ سال سن دارند.
• جنسیت. مردان ۴ برابر بیشتر از زنان به پولیپ مثانه مبتلا می‌شوند؛ اما زنان بیشتر از مردان به دلیل پولیپ سرطانی مثانه می‌میرند.
• مواد شیمیایی. مواد شیمیایی مورد استفاده در صنایع نساجی، لاستیک، چرم، رنگ و صنایع چاپ. برخی از مواد شیمیایی طبیعی و مواد شیمیایی به نام آمین های معطر می‌توانند خطر ابتلا به پولیپ و سرطان مثانه را افزایش دهند.
• مشکلات مزمن مثانه. سنگ مثانه و عفونت‌ها ممکن است خطر مشکلات مثانه را افزایش دهد. سرطان مثانه ممکن است در افرادی که از کمر به پایین فلج شده اند و مجبور به استفاده از کاتتر ادرار هستند و عفونت ادراری زیادی داشته اند شایع تر است.
• استفاده از سیکلوفسفامید. افرادی که شیمی درمانی با سیکلوفسفامید انجام داده اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به پولیپ مثانه قرار دارند.
• استفاده از پیوگلیتازون (Actos). افرادی که بیش از 1 سال از داروی دیابت پیوگلیتازون استفاده می‌کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان و پولیپ باشند. با این حال، مطالعات منتشر شده نتایج متناقضی را نشان داده است.
• تاریخچه شخصی. افرادی که قبلاً پولیپ مثانه داشته اند بیشتر احتمال دارد که دوباره آن را توسعه دهند.
• سندرم لینچ. افراد مبتلا به یک بیماری ارثی به نام سندرم لینچ، که قبلاً سرطان روده بزرگ غیرپلی پوزیتی ارثی یا HNPCC نامیده می‌شد، ممکن است خطر ابتلا به سرطان مثانه (دستگاه فوقانی و تحتانی) را داشته باشند.
• قرار گرفتن در معرض آرسنیک. آرسنیک ماده ای است طبیعی که در صورت مصرف زیاد می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی برای سلامتی فرد شود. هنگامی که این ماده در آب آشامیدنی یافت می‌شود، با افزایش خطر ابتلا به سرطان مثانه همراه است.

علائم و نشانه های پولیپ مجاری ادراری چیست؟

علائم اولیه پولیپ مثانه

یکی از رایج ترین علائم بیماری پزشکی در مثانه، خون در ادرار است که به هماچوری معروف است. اگر خون در ادرار وجود داشته باشد، ممکن است به رنگ زرد تیره، قرمز روشن یا قهوه ای تیره و شبیه کولا باشد. با این حال، هماچوری می‌تواند نشانه ای از مجموعه ای از بیماری های پزشکی غیر از سرطان، مانند سنگ کلیه یا عفونت باشد. به همین دلیل مراجعه به یک پزشک متخصص آموزش دیده عاقلانه است که بتواند آزمایش‌های تشخیصی لازم را برای یافتن علت این موضوع انجام دهد.
معمولاً مرحله اولیه پولیپ مثانه باعث خونریزی در ادرار می‌شود؛ اما علائم دیگری ندارد یا فقط درد جزئی دارد. با این حال، گاهی اوقات علائم دیگری از جمله تحریک یا تغییر در عادات مثانه نیز وجود دارد. باز هم این علائم می‌تواند شرایط دیگری مانند عفونت ادراری، مثانه بیش فعال یا بزرگ شدن پروستات را نشان دهد؛ اما این علائم نشانه ای است که باید با پزشک توجه شود. برخی از این علائم بالقوه دیگر سرطان مثانه عبارتند از:

• درد یا احساس سوزش در هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار در طول شب
• احساس نیاز به دفع ادرار، اما عدم توانایی در انجام این کار
• تمایل به ادرار کردن، حتی وقتی مثانه پر نشده باشد.
• داشتن جریان ادرار ضعیف

نشانه‌های بدخیم بودن پولیپ یا سرطان مثانه

با پیشرفت پولیپ مثانه (هنگامی که تومور رشد کرده یا سرطان به سایر نواحی بدن متاستاز داده باشد) ممکن است علائم متفاوت و شدیدتری تجربه شود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد غیر قابل توضیح در کمر یا لگن
• کاهش اشتها
• کاهش ناگهانی وزن
• عدم توانایی در ادرار کردن
• درد استخوان
• تورم در پا
• خستگی مفرط یا احساس ضعف شدید

این علائم می‌تواند نشانه شرایط دیگری غیر از پولیپ یا سرطان مثانه باشد؛ اما توجه به آنها و مراجعه به پزشک مهم است تا در صورت لزوم آزمایش‌های تشخیصی لازم انجام شود. منتقل شدن علائم با این فرض که به علت شرایط کمتر جدی ایجاد شده باشد، می‌تواند منجر به تأخیر در تشخیص شود و هرچه سرطان مثانه زودتر تشخیص داده شود به طور مؤثرتری درمان می‌شود.

تشخیص پولیپ مثانه

پزشکان ممکن است در مورد علائم یا سابقه پزشکی شخصی فرد سؤالاتی را بپرسند. اگر به نظر برسد که بیمار علائمی از پولیپ مثانه یا سرطان مثانه دارد، پزشک ممکن است وی را برای تشخیص عمیق تر به متخصصی به نام اورولوژیست ارجاع دهد. متخصص اورولوژی اغلب آزمایشاتی را برای شناسایی پولیپ در سرطان مثانه یا مثانه توصیه می کند. آنها گاهی اوقات از سیستوسکوپی برای بررسی دقیق پولیپ استفاده می کنند. سیستوسکوپی روشی است که پزشک یک لوله نازک با نور و دوربین را وارد مثانه می کند. آنها همچنین ممکن است یک ابزار کوچک مانند سوزن به لوله متصل کنند تا چند سلول از پولیپ برای نمونه برداری خارج شود. این سلول ها به آزمایشگاه فرستاده و از نظر وجود ناهنجاری یا بدخیمی بررسی شوند. علاوه بر سیستوسکوپی و نمونه برداری، پزشکان ممکن است آزمایش های دیگری را تجویز کنند مانند:

• سیتولوژی ادرار. این آزمایش زمانی است که پزشکان ادرار بیمار را از نظر وجود سرطان بررسی کردند.
• نشانگر تومور ادرار. یک پزشک می تواند آزمایش های مختلفی را برای بررسی موارد شیمیایی خاصی است که سلول های سرطانی آنها را آزاد می کنند، تجویز کند.
• کشت ادرار. کشت ادرار همه باکتری های مثانه را مورد ارزیابی قرار می دهد. برای رد کردن عفونت به عنوان علت علائم، اغلب آزمایشات ادرار انجام می شود.
• سیستوسکوپی آزمایشات تصویربرداری مانند ام آر آی و سی تی اسکن به پزشکان کمک می کند تا از پولیپ ها تصاویری تهیه و بررسی شود که آیا تومورها به مناطق دیگر بدن انتشار یافته اند یا خیر.

درمان پولیپ مجاری ادرار

در صورت کوچک بودن پولیپ‌ مثانه نیاز به درمان خاصی نیست؛ اما گر پولیپ‌ها بزرگ یا سرطانی باشد پزشک آن را با استفاده از عمل جراحی درمان می‌کند.
برداشتن مجاری ادرار (با استفاده از سیتوسکوپ) تحت بیهوشی عمومی برای از بین بردن سرطان انجام می‌شود. بیماران تا یک دهه پس از جراحی اولیه نیاز به بازبینی منظم شامل سیتوسکوپی معاینه منظم (تحت بی حسی موضعی) دارند.
گاهی اوقات اگر تومورهای زیادی وجود داشته باشد یا ماهیت آنها تهاجمی باشد، متخصص شما ممکن است شیمی درمانی یا ایمونوتراپی را توصیه کند. معمولاً شیمی درمانی به صورت اینتراوزیکال است. این روش شامل رساندن مایعات از طریق کاتتر به مثانه در هفته و یک بار در مدت زمان حدود شش هفته است. به طور کلی، بیهوشی بی مورد است و می‌تواند در محیط سرپایی انجام شود.
اگر سرطان مثانه تهاجمی باشد، برداشتن نسبی یا کامل مثانه، معروف به سیستکتومی، اغلب توصیه می‌شود. این نوع جراحی یک عمل طولانی مدت است که تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود.

---

آدرس مطب : اصفهان ، اتوبان آقا بابایی ، بعد از روگذر حکیم شفائی ، بلوار سلامت، شهرک سلامت اصفهان ، طبقه دوم
تلفن : 35548081 - 031

نظرات کاربران درباره این مطلب :فریبا افشاری [ 1403-07-01 ]
باسلام ۵۵ساله هستم سه ساله به پولیپ مجاری ادراری دچارم با داروکوچک میشه ولی بعد از دارو دوباره رشد میکنه و چون تقریبا بیرون مجاری هست اذیت میشم دکتر گفت اگه باز رشد کرد باید عمل کنی خواستم نظر شما رو بدونم مرسی

محمد فاضلی [ 1402-06-01 ]
سلام پنجاه سال سن دارم دیابت نوع دو دارم اما درنعوظ مشکل دارم مگراینکه قرص استفاده کنم برای بدست آوردن نعوظ داییمی چکار کنم

نام و فامیل :
تلفن :
ایمیل :
متن پیـام :